خداوند در قرآن می فرماید:«ان الذين يؤذون الله و رسوله لعنهم الله في الدنيا و الآخرة و اعدّ لهم عذابا مهينا»:
«هر کس خدا پیامبر را اذیت کند خدا آن ها را در دنیا و آخرت لعن می کند و عذابی خوار کننده برای ایشان مهیا ساخته است.»
با در نظر گرفتن این حدیث متواتر نبوی به نقل از کتب معتبر شیعه و اهل سنت که پیامبر اکرم فرمودند:«فاطمة بضعة منی من آذاها فقد آذانی ومن آذانی فقد آذى الله» : «فاطمه پاره تن من است و هر کس او را اذیّت کند مرا آزرده و هر کس مرا آزار دهد خدا را آزرده است.»
و با توجه به اینکه حضرت فاطمه سلام الله علیها فرمودند:« فوالله لقد آذیتمانی» : «پس به خدا سوگند این دو نفر (عمر و ابابکر) مرا اذیّت کردند» و اینکه ابن ابی الحدید می گوید:«حضرت فاطمه سلام الله علیها از دنیا رفتند در حالی که از عمر و ابابکر سخت غضبناک بودند.»
بنابر این این دو نفر (عمر و ابابکر) حضرت فاطمه سلام الله علیها را اذیت کردند و به تبع آن طبق حدیث متواتر نبوی، خدا و پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم را آزردند و طبق آیه ی قرآن خدا آن ها را در دنیا و آخرت لعنت کرده است.
در این قسمت به ذکر چند روایت می پردازیم:
1)عن عمربن خطاب قال: قال رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم : قال رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم:« احفظونی فی عترتی و ذریتی فمن حفظنی فیهم حفظه الله «الا لعنت الله علی من آذانی فیهم» ثلاثا.» عمربن خطاب لعنت الله علیه گفت: پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:«حرمت مرا در عترت و ذریه ام حفظ کنید، هرکس حرمت مرا در آنانن حفظ بدارد خدا اورا حفظ کند و بدانید لعنت خدا بر کسی که مرا در مورد آنان آزار دهد و اذیت نماید. (و سه بار این کلام را تکرار کردند) »
2)قال رسول الله صلی الله علیه و آله وسلم: «من تاثم ان یلعن من لعنه الله فعلیه لعنه الله»: «هر کس از لعن کردن کسی که خدا او را لعنت کرده خود داری کند پس بر خود او لعنت باد»
3) قال امیرالمومنین علیه السلام: «لعن الله ابن الخطاب! فلولاه ما زنی الا شقی او شقیه » :« خدا لعنت کند ابن خطاب را! اگر او نبود هیچ کس مرتکب زنا نمیشد مگر مرد و زن شقی»
4) قالت فاطمه الزهرا سلام الله علیها: «و الله لادعون الله علیک فی کل صلاه اصلیها» : حضرت فاطمه سلام الله علیها خِطاب به ابوبکر فرمودند: « به خدا در هر نمازی که می خوانم تورا نفرین می کنم. »
5) قال الامام علی بن الحسین علیه السلام: « قال الامام علی بن الحسین علیه السلام: علیهما لعائن الله کلها کانا والله کافرین مشرکین بالله العظیم » : همه لعنت های خدا بر آن دو نفر باد، به خدا قسم آن دو کافر و مشرک به خدای بزرگ بودند. »
6) قال الصادق علیه السلام: « من شک فی کفر اعدائنا و الظالمین لنا فهو کافر » : «کسی که شک کند در کفر دشمنان ما و کسانی که به ظلم کردند کافر است. »
7) عن الحسین بن ثویر و أبی سلمة السراج قالا: «سمعنا أباعبدالله علیه السلام و هو یلعن فی دبر کل مکتوبة أربعة من الرجال و أربعاً من النساء فلان و فلان و فلان و معاویة و یسمیهم و فلانة و فلانة و هند و أم الحکم أخت معاویة.» : «حسین بن ثویر و ابیسلمه سراج میگویند: از امام صادق علیه السلام شنیدیم که پس از هر نماز واجب چهار مرد و چهار زن را لعن می کرد: فلان (ابوبکر) و فلان (عمر) و فلان (عثمان) و معاویه – و امام صادق علیه السلام اسم آنها را می بردند- فلانه (عایشه) و فلانه (حفصه) و هنده و ام الحکم خواهر معاویه.»